शब्ददीप

|| चिऊताई चिऊताई ||   बोल चिमणीचे चिवचिव  वाटतं आयकत राहु  घाबरट ईचा जीव  दाणे टाकत जाऊ… कुटुंब करून राहते  बाळांना चोचीने भरवते  दुर नेऊन फिरवते  मोठी झाली उडवते…  माणुस वस्तीत राहते  खोपा घरात बांधते  आधार माणसांचा शोधते  आळ्या वेचुन खाते… काँक्रीट झाली जंगल  घरं तिची  गेली  रेंज टॉवरला आली  चिमणी बिचारी मेली…   दुर्मिळ झाल्या चिमण्या  मानवांच्याच साऱ्या करण्या   लागले दिन मनवण्या  लागतीत भोग  भोगण्या…  प्रदीप मनोहर पाटील  गणपूर ता. चोपडा  जिल्हा. जळगाव  ©®

|| माझी लेखणी || विचार येता मनात  मांडतो तेच लिहण्या बुद्धी जरी अल्प  विचार लोकात रुजवण्या…   तोडकं मोडकं लिहतो  मन माझं दिसतं  कामातुन वेळ असतो  लिखाण तेव्हा असतं…   घरच्या भाकरी उकिरड्यावर   असंचं सारं  वाटतं  मिळतं नाही काही  मनाला खरं पटतं…   गाडगेबाबांचा चालु वारसा  तुकारामांचा दावतो आरसा  संदेश राष्ट्रपुरुषांच्या विचारांचा  कुप्रथा अंधश्रद्धा  मोडण्या वसा… आवाज सामान्य गरिबांचा   संस्कृती सृष्टी प्राणिमात्रात  जीवन करतोय सत्पात्र  सत्यता  मज विचारात …   छंद लागला लिहण्याचा  भ्रष्ट्राचारींना लागते प्रहारास  मिळाला यातुन मानसन्मान  दुराचारीना लेखणी ठेवतो  झोडपण्यास…   प्रदीप मनोहर पाटील  मु. गणपूर ता. चोपडा  जिल्हा. जळगाव  ©®

|| पळस || कसं हि पहा  कुठं पण जा  पळसाला पानं  तीनच  त्यातचं समजुन जा…   रंग जीवनाचा पहा  उन्हात फुलतो हा  केशरी फुलं मोहक  बोध त्यातुन घ्या…   उपयुक्तता जाणुन रहा   पत्रावळी द्रोण जेवणाचे  आयुर्वेदी गुणकारी हा  देणं वृक्ष निसर्गाचे…   किमया यांची भारी  आयुष्य जागेवर सदाचारी  दुर्मिळ झालेत खुप  आचरण चांगलेच करी…   प्रदीप मनोहर पाटील  गणपूर ता. चोपडा  जिल्हा. जळगाव  ©®